Platon uważał, że świat, który widzimy wokół nas, jest jedynie cieniem rzeczywistości, którą określił jako świat form. Z tego przekonania rozwinął przypowieść o jaskini, Teoria filozoficzna, dla której jest najbardziej znany, według strony internetowej hostowanej przez St. Anselm College.
Platon uważał, że istnieje doskonała reprezentacja wszystkiego w świecie form. W opinii Platona rzeczy, które ludzie doświadczają w zwykłym świecie, są jak cienie odbite na ciemnej ścianie jaskini przez migoczące płomienie. Ludzie nie są w stanie odwrócić się i zobaczyć rzeczywistości. Zamiast tego muszą wydedukować rzeczywistość z cieni przed sobą. Stosowane do prawdziwego życia oznacza to, że ludzie muszą patrzeć na wiele rzeczy, aby uzyskać pojęcie o Formie czegoś. Na przykład są dziesiątki różnych rodzajów obuwia. Jednak wszystkie mają pewne wspólne cechy. Forma "buta" byłaby zatem doskonałym przykładem wszystkich butów.
Ten udoskonalony but jest przykładem archetypu, czyli kształtu, na którym można wzorować wszystkie odbicia. Platon twierdził, że archetypy są bardziej realne niż przedmioty, które są na nich oparte. Twierdził również, w oparciu o tę teorię, że istnieją ostateczne prawdy na świecie. Z tego powodu zderzył się z sofistami, szkołą filozofów, którzy używali retoryki, aby udowodnić, że wszystkie rzeczy są względem siebie nawzajem i że ustalone prawdy nie istnieją.
