Indianie Sioux podróżowali przede wszystkim po koniach po wprowadzeniu ich przez Hiszpanów w XVI wieku. Często używali koni typu sanki zwane travois.
Zanim konie zostały wprowadzone do Siuków, często podróżowali po lądach za pomocą sań zwanych travois, które były ciągnięte przez psy. Wprowadzenie koni było ogromnym postępem dla Siuksów, ponieważ pozwalało im łatwiej podążać za stadami bawołów, na których opierały się pożywienie i inne zasoby, takie jak skóry i kości. Siouxowie podróżowali czasami w kajakach. Jednak częściej podróżowali po ziemi, ścigając stada bawołów. Dzisiejsi Siouxowie korzystają z nowoczesnych form transportu, chociaż jazda konna jest nadal ważnym i popularnym elementem ich kultury i społeczeństwa.
Siouxowie byli koczowniczym plemieniem, rozciągającym się na szerokim obszarze Ameryki Północnej. Znajdowały się one głównie na terenie dzisiejszej Wisconsin, Północnej Dakoty, Południowej Dakoty i Minnesoty. Różne plemiona nigdy nie pozostały w jednym miejscu przez bardzo długi czas i można je było znaleźć aż do Iowa, Nebraski, Montany, Illinois i południowej części Kanady. Długotrwałe, gwałtowne konflikty między ziemią a terytorium pomiędzy Siouxami a europejskimi intruzami ostatecznie popchnęły Siouxów do życia na rezerwatach i rezygnacji z koczowniczego stylu życia.
