Kolonialne szwaczki zazwyczaj pracowały jako młynarze, którzy szyli koszule i co dziś uważano za akcesoria, lub jako twórcy mantua. Producenci Mantui byli producentami szat.
Określenie "krawcowa" naprawdę nie miało zastosowania w czasach kolonialnych, ponieważ zawód krawiecki był zdominowany przez mężczyzn. Chociaż niektóre kobiety osiągnęły rolę wytwórcy mantua, praktyki w tym obszarze były rzadkie i wymagały siedmiu lat zaangażowania w naukę handlu. Do pewnego stopnia młynarze również odgrywali rolę doradców mody, ponieważ byli pewni, że ich klienci będą informowani o najnowszych i najnowocześniejszych modach z kontynentu europejskiego. Według Colonial Williamsburg, podczas gdy specjalizacja była trendem w europejskim przemyśle krawieckim i milliner w czasach kolonialnych, koloniści byli znacznie bardziej ogólni w swoich umiejętnościach i wiedzy.
