Chociaż niektóre wyznania chrześcijańskie nazywały mormonizm kultem ze względu na ilość odchyleń w wierzeniach Mormona od tradycyjnych wierzeń chrześcijańskich, nie ma nic w obrębie wyznawanych wierzeń Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, który pasuje do klasycznych cech kultu. Jest możliwe, że niektóre radykalne sekty mormonizmu można zaklasyfikować jako kult.
Kultury nie są tak bardzo zdefiniowane przez ich przekonania, jak przez ich praktyki. Zazwyczaj jest on liderem z niewielkimi lub żadnymi ograniczeniami nałożonymi na niego. Ta osoba może dowolnie tworzyć reguły, zmieniać zasady i decydować, w co wierzy kult w danym momencie. Członkowie kultu zwykle mają na sobie dużo powściągliwości, a brak uznania boskiego autorytetu przywódcy może skutkować ukaraniem członków lub wyrzuceniem ich z kultu. Członkowie czasami nie mogą kontaktować się z zewnętrznymi przyjaciółmi i członkami rodziny.
Kultury zazwyczaj aktywnie pozyskują członków, a także pieniądze, aby sfinansować ich starania. Członkowie często są oskarżani o zabezpieczenie pieniędzy na kult. Kulty używają także technik kontroli umysłu, aby przekonać członków do angażowania się w zachowania, w których niekoniecznie musieli wcześniej zaangażować. Żadna z tych praktyk nie opisuje całego Kościoła Mormonów.
