Niektóre sukcesy Amerykańskiej Federacji Pracy (AFL) polegały na jej zdolności do przekonywania umiarkowanych frakcji biznesowych do postrzegania rokowań zbiorowych jako bardziej pozytywnego sposobu rozstrzygania sporów pracowniczych, rozwoju skutecznych środków organizacyjnych w celu przeciwdziałania działania pracodawców i władz w przypadku wezwania do strajku i wypłacania zasiłków chorobowych, pomocy w okresie bezrobocia i ubezpieczenia pogrzebowego dla jej członków. AFL utrzymywało dystans wobec ekstremistów politycznych i utrzymywało politykę unikania potencjalnie negatywnych uwikłań politycznych.
Uznana przez AFL wiara we wzrost systemu kapitalistycznego jako korzyść zarówno dla pracodawców, jak i robotników umożliwiła organizacji postrzeganie jej jako racjonalnej alternatywy dla innych organizacji pracowniczych, które opowiadały się za bardziej radykalnym podejściem.
Podczas I wojny światowej AFL zawarła nieformalny związek z rządem Stanów Zjednoczonych, by wesprzeć wysiłek wojenny i osłabić wpływ radykalnych grup robotniczych, takich jak Socjalistyczna Partia Ameryki i Robotnicy Przemysłowi Świata. . W zamian rząd federalny pomógł przekonać niektóre duże branże, by uznały związki za alternatywę wobec strajku robotników.
