Wojna koreańska powstała z podziału Korei pod koniec II wojny światowej i globalnych napięć zimnej wojny. Siły ONZ kierowane przez USA walczyły w imieniu Korei Południowej przeciwko Korei Północnej i jej chińskim i sojuszniczym sojusznikom.
Dwadzieścia jeden krajów Organizacji Narodów Zjednoczonych przyczyniło się do obrony Korei Południowej. Stany Zjednoczone stanowiły 88 procent sił zbrojnych walczących w imieniu Korei Południowej. Walki zakończyły się w lipcu 1953 r., Kiedy podpisano porozumienie o zawieszeniu broni. Umowa ustanowiła ufortyfikowaną strefę buforową o szerokości 2,5 mil pomiędzy północą a południem. Wojna postrzegana jest zarówno jako wojna domowa, jak i konflikt pośredników w zimnej wojnie między USA i Związkiem Radzieckim. Chociaż Związek Sowiecki nie zaangażował się bezpośrednio w konflikt, to zapewnił strategiczne planowanie, broń i materiały zarówno armii północnokoreańskiej, jak i chińskiej.
