Architektura ekologiczna jest formą praktyki architektonicznej, która ma na celu zmniejszenie negatywnego wpływu ekologicznego rozwoju strukturalnego poprzez stosowanie zrównoważonych materiałów budowlanych i zwiększoną wydajność. Regeneracyjny Instytut Przywództwa stwierdza, że praktyka kładzie nacisk na tworzenie struktury, które uzupełniają środowisko.
Architektura ekologiczna koncentruje się na wykorzystaniu zasobów odnawialnych, takich jak bambus i wełna. Zasoby wykorzystywane w tej formie budowania i projektowania cechują się szybkim tempem wzrostu przekraczającym tradycyjne formy drzewne lub są łatwo gromadzone jako odpady z innych procesów. Odnawialne rozwiązania budowlane podkreślane przez eko-architekturę stają się normą w branży od 2014 roku.
