Odchylenie osi lewej jest stanem, w którym oś elektryczna depolaryzacji komory serca jest nieprawidłowo umieszczona między ujemną 30 a ujemną 90, co sugeruje, że leżący u podstaw anatomiczny lub fizjologiczny stan wpływa na elektryczny system przewodzenia serca. Według Biblioteki EKG częstymi przyczynami odchyleń lewej osi są między innymi stary lub niedawny zawał mięśnia sercowego, rytm ruchowy, rozedma płuc, hiperkaliemia i prawostronne szlaki akcesoryjne, takie jak zespół Wolffa-Parkinsona-White'a.
Ze względu na położenie serca w klatce piersiowej, elektryczność zwykle przemieszcza się w dół i na lewo podczas depolaryzacji komory, a to tworzy zwykłą oś elektryczną serca, która jest umieszczona między ujemną 30 a 90 stopni, jeśli jest to wyobrażone. że wierzchołek serca leży pod kątem 90 stopni. Depolaryzację depresyjną reprezentuje się na śledzeniu elektrycznym za pomocą zespołów QRS. Każde odchylenie osi od wartości normalnej można określić analizując kompleksy QRS przewodów I i aVF na EKG. QRS jest zwykle dodatni w obu odprowadzeniach, ale zespół QRS jest dodatni w odprowadzeniu I, a ujemny w odprowadzającym aVF, jeśli oś odchyla się w lewo, zgodnie z jedną z metod interpretacji przedstawioną przez Family Practice Notebook. Odchylenie lewej osi może być normalnym wariantem wśród zdrowych osób, ale może również wynikać z mechanicznego przesunięcia w obrębie klatki piersiowej.
