National Geographic wyjaśnia, że Europa jest uważana za kontynent, ponieważ ma historyczne i kulturowe, a nie ścisłe fizyczne granice z Azji. Podczas gdy Azja i Europa są podzielone w przybliżeniu przez Morze Egejskie, Morze Dardanelskie Marmara-Bosporus, Morze Czarne, Morze Kaspijskie i Ural, dokładna linia podziału jest nadal przedmiotem sporu.
Kontynent definiuje się jako dyskretny lub odrębny od innych dużych lądów. Zgodnie z tą definicją Europa i Azja powinny być uważane za jeden kontynent. Jednak historyczne i kulturowe granice między Europejczykami a Azjatami zmieniły jeden ląd na dwa kontynenty.
Europa i Azja zostały po raz pierwszy podzielone przez Greków w VI wieku p.n.e. z powodu rzeki Rioni. Chociaż ta granica się zmieniła, kulturowe uprzedzenia wobec Mongołów sprawiły, że dwa kontynenty oddzieliły się. W końcu Europa jako kontynent stała się kojarzona z ziemami frankońskimi, dzieląc je od Azji przez kulturę, a także historię.
Do czasów renesansu uczeni ponownie odczytali grecki podział kontynentów, a Europa jako kontynent została uznana za prawdę. Wiele z tego miało związek z faktem, że Europa przyjęła chrześcijaństwo, a ten kontynent był mniej więcej wielkością i kształtem Europy, którą pierwotnie zobaczyli Grecy.
