Henryk VIII zmienił religię Anglii, ponieważ kościół katolicki nie dałby mu rozwodu z Katarzyną Aragonii. Kiedy papież Klemens VII odmówił przyznania specjalnej dyspensy w celu unieważnienia małżeństwa, Henry otrzymał Arcybiskup Canterbury spełnił to zadanie i ogłosił się szefem kościoła.
Henryk VIII ożenił się z Katarzyną Aragońską w 1509 r., ale w latach 1520-tych królowi nadal brakowało męskiego potomka. Henry zdecydował, że chciał unieważnić małżeństwo, używając argumentu, że skoro Catherine była wdową po bracie, była to jedność z pogwałceniem praw biblijnych i powinna zostać unieważniona. Jednak papież Juliusz II udzielił Henrykowi papieskiej dyspensy, aby się ożenić, więc papież Klemens VII odmówił zaprzeczenia tej dyspensacji i orzekł, że małżeństwo jest nieważne. Rozwścieczony Henryk zapewnił rozwód swojemu arcybiskupowi, a następnie przeprowadził się przeciwko całemu establishmentowi religijnemu.
Henry użył Statutu Praemunire, ustawy uchwalonej w 1392 roku, która zabraniała posłuszeństwa zagranicznym władcom lub papieżowi, aby żądać lojalności od duchownych w Anglii. Domagał się ogromnej zapłaty w zamian za "ułaskawienie" swoich zbrodni, a sam tym samym ogłosił zwierzchność kościoła. Przez resztę swego panowania Henryk stopniowo zniszczył władzę Kościoła rzymskokatolickiego w Anglii i ustanowił nową wiarę.
