Stabilność społeczna to perspektywa socjologiczna, która stwierdza, że grupa zawsze dąży do utrzymania równowagi poprzez wymuszanie idei i jednostek, które nie zgadzają się z popularną opinią. Pomaga to utrzymać równowagę społeczeństwa i sprzyja harmonijnemu współistnieniu. Brak stabilności społecznej powoduje rewolucję i niepokój w grupie.
Stabilność społeczna koncentruje się na tym, jak wszystkie różne części społeczeństwa są ze sobą powiązane. Jest to nastawienie, które dąży do płynności w każdej interakcji w grupie, ustalania priorytetów i nagradzania zachowań, które grupa chce zachęcać, i znajdowania sposobów publicznego zniechęcania do niepożądanych działań. Ta teoria socjologiczna jest również określana jako równowaga społeczna, ponieważ opiera się na założeniu, że wszystkie środowiska społeczne chcą pozostać w harmonii i wykluczyć myśli i działania, które sprzeciwiają się temu wynikowi.
Zasada ta jest popularna w społecznościach dogmatycznych, grupach wyłącznych i środowiskach religijnych. Sprzeciwia się zewnętrznym opiniom, a zamiast tego stara się podkreślać współpracę z innymi członkami społeczeństwa, aby utrzymać stabilną sieć.
Stabilność społeczna często ulega niewielkim zmianom w miarę upływu czasu. Wraz z pojawieniem się nowych metod komunikacji i rodzajów technologii, kultury przyjmują aspekty, które pasują do ich ideologii i ułatwiają im życie. To z kolei powoduje modyfikację tego, co jest akceptowane w ramach stabilności społecznej na dłuższą metę.
