Zasłona i pręgowana zakonnica są symbolicznymi szatami, które publicznie wskazują na jej akceptację w religijnym porządku. Wraz z przyzwyczajeniem wyróżniają ją na zewnątrz od świeckiego społeczeństwa.
Ceremonia, w której zakonnica zgłasza się do jej porządku, nazywa się przyjęciem zasłony, wyjaśnia esej opublikowany w "Proceedings for the Western Society for French History". Dla zakonnicy zabieranie zasłony jest ważnym znakiem pokory i służby dla jej wiary w Boga.
Zostanie zakonnicą jest poważnym przedsięwzięciem, w którym kobieta otrzymuje "wezwanie" do służenia lub stania się oblubienicą Chrystusa. Jak szczegółowo opisano w artykule "Jak działają zakonnice", proces ten może zająć nawet dziesięć lat, wraz z badaniami fizycznymi i psychicznymi, badaniami duchowymi, a także papierkową robotą i rezygnacją z jakiejkolwiek zarobionej pensji. Kandydat musi następnie pełnić rolę mniszki przez kilka lat, zanim złoży ostateczne śluby.
Ubiór zakonnicy sięga średniowiecza. "Raport globalnych sióstr" wskazuje, że niektóre zamówienia zdecydowały się unikać tradycyjnego nawyku na rzecz bardziej nowoczesnej odzieży; jednak inni pozostają wierni tunikie i zasłonom. Na przykład niedawny artykuł NPR podąża za młodymi zakonnicami zakonu dominikanów, którzy opowiadają się za prostotą swoich długich białych nawyków i czarnych zasłon.
