Nelson Mandela był więziony przez 27 lat, ponieważ został uznany za winnego spisku i sabotażu w celu obalenia rządu RPA, wraz z innymi ośmioma przywódcami Kongresów Afryki Afrykańskiej. Został skazany na dożywotnie więzienie w 1964 i został wydany w 1990 r. Po 27 latach więzienia.
Nelson Mandela i pozostali ośmiu więźniów przeszło ciężkie życie w więzieniu, dzięki czemu otrzymali niewielkie pożywienie i byli całkowicie odizolowani. Zostali również wyznaczeni do usilnych starań o walenie kamieni w żwir. Jednak podczas pobytu w więzieniu Nelson Mandela i jego współpracownicy utworzyli grupę, która pomogła im zachować koncentrację i przetrwać w tak trudnych i uciążliwych okolicznościach.
W 1982 r. Nelson Mandela został przeniesiony do więzienia Pollsmoor o maksymalnym bezpieczeństwie, gdzie uważa się, że nabawił się gruźlicy. Po zdiagnozowaniu gruźlicy, Mandela cierpiał na dolegliwości układu oddechowego aż do śmierci. W wieku 71 lat i po odbyciu 27-letniego więzienia został zwolniony w 1990 roku z pomocą ruchu międzynarodowego.
Podczas rządów prezydenta Republiki Południowej Afryki, F.W. de Klerk, Mandela pomagał w negocjowaniu końca apartheidu. W 1993 r. Otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla, aw 1994 r. Jego partia wygrała demokratyczne wybory w wielu rasach. Mandela został prezydentem RPA, ale tylko w jednym sezonie od 1994 do 1999.
