Podczas gdy głównym celem telewizji jest rozrywka, jest to również medium, które zachęca do rozwoju społeczności wokół wspólnych interesów i rozpowszechnia informacje i wiadomości. Telewizja poszerza i kształci umysł, zapewnia miliony miejsc pracy wykwalifikowanym pracownikom i stymuluje wyobraźnię artystów, aktorów, piosenkarzy i pisarzy w branży rozrywkowej.
Chociaż zalążek pomysłu, który rozwinął się w telewizji, zaczął się pod koniec XIX wieku, programy nie były nadawane aż do lat 30. XX wieku. Podczas gdy II Wojna Światowa wstrzymała rozwój telewizji, w latach 40. XX w. Huk branży znów zaczął świecić, gdy na scenę wkroczyły nowe gwiazdy, a gwiazdy radiowe zmagały się z transformacją. W 1949 r. Obserwowano także ciągłe, 27-godzinne relacje młodej dziewczyny z Los Angeles, która wpadła w studnię, wykazując potencjał telewizji do rozpowszechniania informacji i jednoczenia społeczności w celu wsparcia. Telewizja została jeszcze bardziej zintegrowana z amerykańską kulturową historią w latach 50., kiedy ABC emitowała przesłuchania McCarthy'ego, choć wiadomości nie nadawały się w pełni do lat 60.
W latach 70. telewizja pokazała, że przyszła, by poinformować amerykańską kulturę i wrażliwość. Pokazuje "Wszystkie w rodzinie", "Dobre czasy" i "Jeden dzień za jednym razem" obejmował terytoria, których sieci wcześniej unikały, zachęcając amerykańską widownię do empatii z pozbawionymi praw, biednych i zmarginalizowanych.
