Wyspy Galapagos słyną z niewiarygodnie różnorodnych form życia, które tam się znajdują. Ich miejsce w historii badań naukowych i teoretyzacji ma również ogromne znaczenie, przyczyniając się do jednych z najbardziej fascynujących i daleko idących wyjaśnień dotyczących rozwoju życia na Ziemi, w tym w szczególności teorii ewolucji.
Wyspy Galapagos są znane ze stałego powszechnego endemizmu wielu z ich rezydentnych form życia, zjawiska, które skutkuje obecnością całkowicie unikalnych zwierząt i roślin, które istnieją tam i nigdzie indziej na planecie. Według Galapagos Conservancy około 80 procent ptaków lądowych i 97 procent gadów i ssaków lądowych jest unikalnych dla Galapagos. Co więcej, ponad 30 procent życia roślin i ponad 20 procent życia w morzu są również endemiczne. To sprawia, że ochrona i badanie bioróżnorodności Galapagos jest sprawą najwyższej wagi dla specjalistów z całego świata, a także dla rządu peruwiańskiego, który jest właścicielem wysp.
Miejsce Galapagos w historii nauki jest szczególnie cenione ze względu na wizytę Karola Darwina na pokładzie Beagle w 1835 roku. Obserwacje Darwina dotyczące dzikich zwierząt podczas jego pobytu, szczególnie miejscowych ptaków, okazały się pomocne w jego formułowaniu pomysłów dotyczących naturalnych Selekcja i ewolucja, które ostatecznie pojawiły się w jego kanonicznym "Origin of the Species", który został opublikowany nieco ponad 20 lat później w 1859 roku.
