Delaware zostało początkowo założone przez Petera Minuita i Nową Szwedzką firmę w 1638 roku z powodu bogatych perspektyw rolniczych i rolniczych, takich jak pszenica, co doprowadziło do dobrze prosperującego handlu. Delaware stało się jednym z oryginalnych 13 kolonii angielskich Nowego Świata, a była to w szczególności część Środkowych Kolonii, położona pomiędzy koloniami Nowej Anglii a Południowymi Koloniami. Delaware oficjalnie stało się państwem 2 miesiące po podpisaniu Deklaracji Niepodległości i dołączyło do 12 kolonii angielskich w dążeniu do uzyskania niepodległości od Wielkiej Brytanii.
Delaware wywodzi swoją nazwę od rzeki Delaware, która była imiennikiem Sir Thomasa Westa, znanego również jako Lord de la Warr. West był pierwszym gubernatorem firmy Virginia. Kolonia była po prostu znana jako Kolonia Delaware przed Rewolucją i niepodległością Wielkiej Brytanii, po czym państwo nazywało się po prostu Delaware.
Delaware było cenną kolonią ze względu na to, że szybko stała się produktywnym obszarem rolniczym, podobnie jak pozostałe kolonie w regionie średniowiecza. Rolnicy z Delaware uprawiali duże ilości bardzo potrzebnych roślin, takich jak pszenica. W rzeczywistości Delaware wyprodukował tyle pszenicy na wysyłkę do Anglii i innych krajów, że była znana jako kolonia spichlerza. Delaware było pierwszą z 13 kolonii, która stała się państwem po podpisaniu Deklaracji Niepodległości w 1776 roku.
