Achilles i Gilgamesz byli skrajnie odmienni pod względem tego, kim byli i jak zareagowali na śmierć. Achilles był wojownikiem, a Gilgamesz był królem, z których każdy był szanowany w swojej roli. Oboje wykazali wytrzymałość i odwagę w swoich rolach, ale ich reakcje na śmierć bliskich różniły się znacznie.
Achilles i Gilgamesz byli obaj zaangażowani w wiele bitew, zgodnie z opisem w "Iliadzie" Homera i mezopotamskim "Eposie z Gilgamesza". Achilles był znany jako arogancki, podczas gdy Gilgamesz był postrzegany jako bezwzględny. Każdy bohater miał jednak jednego bardzo bliskiego przyjaciela, a śmierć tego przyjaciela przepchnęła go na krawędź. Pogarda Gilgamesza dotycząca śmierci jego wielkiego przyjaciela, Enkidu, pobudziła Gilgamesza do poszukiwania nieśmiertelności bogów i przywrócenia Enkidu do życia. Z drugiej strony Achilles wykazał ogromny smutek po śmierci swojego wielkiego przyjaciela, Patroclusa, poszczenia, rozsmarowaniu się popiołem i żałobą z tego samego rodzaju językiem, w którym opłakiwano kochanka. Skrajna reakcja Achillesa oddziela go od Gilgamesza, który nie pozwolił sobie na takie emocje i wrażliwość. Śmierć Patroklusa dostarczyła Achillesowi motywacji, której potrzebował, aby powrócić do bitwy, tym razem w celu pomszczenia jego przyjaciela.
