Minimalna troska jest wymagana dla niebieskiego drzewa świerkowego, gdy już zostanie ustanowione. Wymaga większej ostrożności w pierwszym sezonie, po posadzeniu, ale w niewielkim zakresie w kolejnych latach. W pierwszym sezonie należy regularnie podlewać w okresie letnim; po tym wystarczy go podlać, jeśli pogoda się wyschnie.
Utrzymywanie warstwy mulczu wokół drzewa sprawia, że nie staje się ono zbyt suche. Chochoł powinien mieć około 2 cali głębokości i rozciągać się tuż za gałęziami drzewa. Chochoł nie powinien dotykać pnia drzewa, ponieważ może spowodować gnicie.
Głównym problemem błękitnego drzewa świerkowego jest wołek białej sosny. Kiedy żołędzie białej sosny żyją w niebieskim świerku, jej igły stają się suche i opadają. Nie ma lekarstwa na ten problem. Jedynym rozwiązaniem jest przycięcie martwych gałęzi, ponieważ pomaga to kontrolować problem.
Niebieskie świerki mogą również mieć problemy z przędziorkami. Są zbyt małe, by je zobaczyć, ale łatwe do zauważenia przez sieci, które zostawiają na drzewie. Rozłóżki pająków mogą powodować odbarwienie niebieskiego świerku. Inne owady zazwyczaj zabijają te roztocza, ale incesticidy często się ich pozbywają.
