Snakes and Ladders gra się za pomocą kości i planszy ze spacjami, które są ponumerowane od 1 do 100, wyjaśnia Keith Thomasson z Postal Games. W grze może wziąć udział dowolna liczba graczy. Snakes and Ladders został pierwotnie adaptowany przez Alana Parra do gry pocztowej, który opublikował zasady w 1995 roku.
Układ i struktura planszy mogą być konwencjonalnymi planszami z liczbami, które są logicznie rozmieszczone, mówi Thomasson. Pozycje i efekty węży i drabin są spójne w całej grze. Na przykład, wszystkie kwadraty w określonej kolumnie mogą być stopami drabin, które przesuwają graczy o 10 pól na drabinę. Podobnie, węże mogą znajdować się w przestrzeniach, których cyfry składają się maksymalnie z ośmiu, a dotarcie do tych kwadratów wysyła graczom 15 spacji.
Wszyscy gracze zaczynają od miejsca zero. Każdy z nich rzuca się raz, aby rzucić kostką. Początkowe rundy mają pojedyncze obroty, a późniejsze rundy wymagają zamówień na dwa zwoje, które są wysyłane razem. Każdy zestaw rozkazów pozwala graczom wyznaczyć jedną przestrzeń jako zapadnię, a wszystkie przestrzenie, które otrzymują co najmniej trzy nominacje, zmieniają się w zapadnie w trakcie rundy. Zwycięzcą gry jest pierwszy gracz, który zakończy turę na 100 polu lub poza nią.
