Purytanie definiują prawdę jako słowo Boga lub każdy werset zawarty w pismach świętych. Purytanizm w swej istocie był ruchem, który w dużej mierze nauczył ludzi słuchać Pisma Świętego bardziej niż cokolwiek innego. Purytanie wierzyli, że słowo Boże lub Biblia to święta księga, na którą można polegać podczas wszystkich lekcji życia.
Purytanie byli grupą religijnych wierzących, którzy żyli głównie w XVI i XVII wieku. Purytanizm został założony przez charyzmatycznego przywódcę religijnego, zwanego Janem Kalwinem, który nauczył ludzi polegać na pismach świętych jako na ostatecznej prawdzie, a nie na słowach jednostek czy instytucji, takich jak kościół.