Zgodnie z tradycją współczesnego pogaństwa, znanego jako Wicca, rzucanie zaklęcia zależy od rytuału, czasu i siły woli rzucającego. Podkreśla się przygotowanie i skupienie, podobnie jak oczyszczanie negatywnej energii i zaproszenie pozytywnej energii.
Wicca jest tylko jedną z wielu tradycji magii uprawianej na całym świecie. Hoodoo i inne tradycje o nie-zachodnim pochodzeniu mają różne ramy, w których można rzucać czary lub rytuały.
Nie ma jednego rytualnego procesu rzucania zaklęcia. Ważne jest, aby rzucający znalazł własny proces, który daje siłę ich osobistym zdolnościom i skupia się, a który pasuje do ich możliwości. Palenie kadzideł, medytowanie, opisywanie run i innych praktyk są powszechne. Powszechna jest także inwokacja różnych bogów według osobistych preferencji. Gdy te rzeczy są już na miejscu, rzucający musi skupić się na wyniku, którego pragnie. Im dalej ten rzut jest od krytycznego momentu, w którym wynik ten może się zmaterializować lub zwinąć, tym bardziej prawdopodobne jest, że praktykujący twierdzą, że wynik będzie korzystny dla rzucającego.
Ważną koncepcją w praktyce magii jest trojakie prawo. Prawo to utrzymuje, że kiedy magia jest wykonywana dla dobra, to jest dobroczynne, bezinteresowne lub pomocne, korzyści powrócą trzykrotnie. Odwrotna sytuacja jest taka, że magiczne rzucenie szkodzi. Wiccan Rede, powszechnie przestrzegane prawo, jest zasadą, że działania, które szkodzą nikomu, są jedynymi czarami dopuszczalnymi do rzucania.
