Oryginalnie, elfy były stworzeniami ze starożytnego nordyckiego mitu i wyglądały jak smukłe, małe wersje jasnowłosych skandynawskich ludzi. Gdy opowieści o elfach rozpowszechniły się w różnych kulturach, a następnie w literaturze, ich występy stały się coraz bardziej zróżnicowany.
Elfy są najczęściej przedstawiane jako piękne istoty, które prawie mogą przejść jako ludzie, ale ze spiczastymi uszami, długimi, smukłymi twarzami i ciałami oraz długimi prostymi włosami (zazwyczaj jasnymi, ale czasami ciemniejszymi). Irlandzkie elfy były zupełnie inne, z ogromnym zasięgiem od małego pokrytego zielonymi krasnoludkami lub odrażającego goblina do Królowej Elfland, której piękno przekracza wszelkie możliwości śmiertelników.
We współczesnej literaturze większość elfów opiera się na J.R.R. Tolkieskie fikcyjne elfy. Tolkien, uczony języków starożytnych, oparł swoje elfy na nadprzyrodzonych istotach opisanych w nordyckiej Eddzie. Te elfy zostały opisane jako świecące istoty podobne do człowieka piękniejsze niż słońce. Elfy Tolkiena odchodzą jednak od tradycyjnego poglądu, ponieważ często są ciemnowłosi i mogą nie mieć spiczastych uszu. Literatura, gry i filmy stworzone po fundamentalnych dziełach fantasy Tolkiena często ignorowały bardziej starożytne elfickie pochodzenie na rzecz bardziej ludzkiego elfa, utrwalając ten szablon w tradycji literackiej. Kiedy współczesne fikcyjne elfy odstają od tego wzoru, często opisywane są jako ciasteczka, wróżki i inne pokrewne mityczne stworzenia.
