Krajobraz Meksyku rozciąga się od gór i płaskowyżów po równiny przybrzeżne i pustynie. Główne cechy geograficzne to wyżyny Chiapas, Sierra Madres, Pustynia Sonora, Płaskowyż Centralny i Równina Zatoki.
Pustynia Sonoran leży po północno-zachodniej stronie Meksyku po obu stronach Zatoki Kalifornijskiej. Góry biegną wzdłuż półwyspu Baja na zachód od Zatoki Kalifornijskiej, o wysokości od 7000 do 10 000 stóp nad poziomem morza.
Wzdłuż wschodniego wybrzeża kraju przebiega Równina Zatoki Zatokowej. Rozciąga się na Przesmyk Tehuantepec i obejmuje znaczną część Półwyspu Jukatan. Krajobraz jest w większości nizinny z kilkoma bagnami z powodu niskiej wysokości i wysokich opadów.
Centralny Płaskowyż biegnie na południe przez środek Meksyku w z grubsza trójkątnym kształcie, na wysokości między 3000 a 8000 stóp nad poziomem morza. Płaskowyż jest otoczony przez Sierra Madres. Na zachód od płaskowyżu, zaczynając od pustyni Sonora i biegnąc wzdłuż zachodniego grzbietu Meksyku i Central Plateau, znajdują się góry Sierra Madre Occidental. Na wschód od kraju i płaskowyżu znajdują się orientalne góry Sierra Madre. Góry Sierra Madre del Sur graniczą na południe od płaskowyżu.
Wyżyna Chiapas tworzy resztę meksykańskiego krajobrazu na wschód od Przesmyku Tehuantepec. Ten płaskowyż łączy się z Gwatemalą na południowym wschodzie i płaskowyżem Jukatanu na północny wschód.