Kraje tworzące państwa bałtyckie to Estonia, Łotwa i Litwa, biegnące z północy na południe. Państwa te były częścią Imperium Rosyjskiego do 1920 r., po ogłoszeniu niepodległości w 1918 r. Po drugiej wojny światowej trzy kraje stały się częścią Związku Radzieckiego.
Kraje te są uważane za kraje bałtyckie, ponieważ wszystkie mają wybrzeża wzdłuż wschodniego wybrzeża Morza Bałtyckiego. Języki łotewski i litewski należą do grupy języków bałtyckich. Od 2014 r. Trzy kraje mają ponad 6,2 miliona mieszkańców. Kraje te mają łączną powierzchnię 67 523 mil kwadratowych, co daje regionowi łączną gęstość 102,4 osób na milę kwadratową.
Od 2014 r. największym miastem w państwach bałtyckich jest łotewska stolica Rygi, w której mieszka 634368 osób. Wilno, stolica Litwy, jest drugim co do wielkości miastem w regionie, w którym mieszka 529,022 osób. Trzecie pod względem wielkości miasto w regionie to estońska stolica Tallina, która liczy 411,063 mieszkańców.
Występowanie bursztynu na brzegach państw bałtyckich doprowadziło do powstania Szlaku Bursztynowego jako szlaku handlowego przebiegającego przez te trzy kraje. Wybrzeże Morza Bałtyckiego jest również znane jako Bursztynowe Wybrzeże.
