Życie społeczne w południowych koloniach opierało się na obowiązującym w tym czasie ścisłym systemie klas społecznych, więc działania były zróżnicowane dla tych kolonistów, którzy byli bogaci w stosunku do tych, którzy byli biedni, oraz dla tych, którzy byli wolni kontra indosured sługi lub niewolnicy. Bez dużych miast w koloniach życie towarzyskie koncentrowało się wokół plantacji i życia na farmie.
Dla bogatych właścicieli ziemskich ich duże plantacje były ośrodkami aktywności społecznej. Partie i zgromadzenia były najważniejszymi wydarzeniami w życiu społecznym klasy wyższej, które skorzystały z pomocy służących w przygotowaniach do tych wydarzeń.
W przypadku biedniejszych rodzin życie towarzyskie było ograniczone, ponieważ życie często było trudne. Rolnicy i ich żony byli przede wszystkim odpowiedzialni za sadzenie i zbiór bez pomocy, jeśli w ogóle, pomocy. Poza sezonem, działania społeczne obejmowały spotkania rodzinne i ogniska.
Życie kobiet w koloniach było szczególnie zróżnicowane, a żony bogatych właścicieli ziemskich były odpowiedzialne za znacznie mniej pracy fizycznej niż ich biedniejsze odpowiedniki. Żony z plantacji zajmowały się zarządzaniem domem, nadzorowaniem personelu i posiłków, szyciem odzieży i przygotowywaniem potraw, takich jak przetwory, masło i wędliny.
Biedne kobiety, które żyły na farmach, zazwyczaj samodzielnie radziły sobie z każdym aspektem życia domowego, a także, w razie potrzeby, miały pomagać swoim mężom w sadzeniu i zbieraniu plonów. Żądania te pozostawiły niewiele wolnego czasu na spotkania towarzyskie, chociaż kościoły dawały możliwość mieszania się z innymi żonami.
Jedna wspólna działalność społeczna, którą dzieliły różne klasy, polowała, a szlachta wolała polować na jelenie i lisy, a biedniejsi poszukiwali królików i ptactwa.
