W miarę postępu imprezy w drugim rozdziale "The Great Gatsby" Myrtle zaczyna się coraz bardziej pijany i zaczyna głośno żartować z Daisy po tym, jak Tom daje jej szczeniaka. Scena kończy się, gdy Tom , zły na jej zachowanie, uderza ją, łamie sobie nos.
Scena przedstawia główne tematy arcydzieła F. Scotta Fitzgeralda, mianowicie obłudę i płytką naturę tego, co nazwał "społeczeństwem wieku jazzowego". Myrtle, zamężna kobieta, rozpoczyna romans z Tomem po spotkaniu go w pociągu z nieznajomym. Jest opisywana jako zmysłowa i przedstawiana jako ktoś, kto chce życia, na które jej mąż nie może sobie pozwolić.
Tom jest także żonaty, a kiedy Myrtle obraża swoją żonę Daisy, wyśmiewając się z niej, jego obrona jest obłudna. Jest również bezduszny w traktowaniu Myrtle, kiedy uderza ją w nos. Podkreśla nadrzędny temat Fitzgeralda, że bogaci wykorzystują i depczą życie biednych. Jest to zgodne z niepewnością gospodarczą okresu po I wojnie światowej, która nastąpiła tuż przed krachu na giełdzie w 1929 roku i późniejszym Wielkim Kryzysem.
Scena partyjna sama w sobie ilustruje niejednoznaczny charakter wszystkich hulanek. Wydaje się, że ludzie mogą się dobrze bawić, gdy się upijają, ujawniając desperacką przewagę do czasów.
