Geografia kolonialnej Karoliny Północnej została podzielona na trzy główne obszary: regiony przybrzeżne, podgórskie i górskie. W Północnej Karolinie były bagna, wyspy, podgórze i góry. Geografia państwa niewiele się zmieniła od czasów kolonialnych.
Nadbrzeżna równina Karoliny Północnej obejmuje wschodnią trzecią część stanu i związane z nią wyspy. Wyspy nazywane są Outer Banks i są piaszczystymi paskami lądu przy głównej linii brzegowej. Następna część nadmorskiej równiny nazywa się Tidewater i obejmuje tereny podmokłe i bagna wzdłuż wybrzeża. Poza równiną nadbrzeżną znajduje się wewnętrzna równina przybrzeżna, która jest suchym, płaskim terenem, na którym znajduje się wiele najwyższej jakości pól uprawnych.
Region Piemontu jest również nazywany pogórzem i stanowi przejściowy środkowy obszar stanu pomiędzy przybrzeżnymi równinami a górami Appalachów. Region ten jest najbardziej znany ze swoich wzgórz, jednak ze względu na stosunkowo wysoką wysokość nad równiną przybrzeżną i płaskością w stosunku do obszaru górskiego, jest również nazywany płaskowyżem.
Górski region składa się z części Appalachów, która obejmuje Góry Błękitne Ridge i Góry Great Smokey. Jest to najmniejszy z trzech regionów geograficznych w stanie i obejmuje wschodni kontynentalny podział, który określa, czy woda płynie w kierunku Oceanu Atlantyckiego lub rzeki Mississippi.
