"Carmina Burana" to zbiór 228 wierszy napisanych przez trzech niemieckich pisarzy średniowiecznych według imion Petera z Blois, Waltera z Chatillon i anonimowego poety znanego jako Archpoet. Wiersze miały świecka natura, rzadkość w średniowieczu. W 1935 niemiecki kompozytor Carl Orff wykorzystał 24 wiersze do stworzenia kompozycji muzycznej o tej samej nazwie.
"Carmina Burana" została odkryta w 1803 roku w bawarskim klasztorze Benediktbeuern. Ustalono, że gdy tam znaleziono wiersze, prawdopodobnie "Carmina Burana" pochodzi z opactwa Seckau. Według About.com, wiersze zostały skomponowane przez specjalny zespół wędrownych poetów zwanych "goliards". Rękopis dzieli się na sześć części: "Carmina ecclesiastica", "Carmina moralia et satirica", "Carmina amatory", "Carmina potoria", "Ludi" i "Supplementum." Sekcje obejmują tematy religijne, satyryczne piosenki, piosenki miłosne, picie piosenek i zabaw religijnych. "Supplementum" zawiera wersje wcześniejszych utworów ze zmienionym tekstem. Carl Orff oparł słowa swojej kompozycji na 24 wierszach wybranych z "Carmina Burana", ale nie używał oryginalnych melodii. Jego prezentacja z 1937 roku została zinterpretowana przez wielu innych kompozytorów i była bardzo popularna w nazistowskich Niemczech. Wersja Orffa "Carmina Burana" jest wciąż używana w reklamach telewizyjnych i programach.
