Anty transcendentalizm był literackim podgatunkiem, który skupiał się na ludzkiej omylności i skłonności do grzechu. Podgrupa ta jest lepiej znana jako ciemny romantyzm, zgodnie z portalem edukacyjnym.
Amerykański okres romantyzmu w latach 1800-1860 podzielił pisarzy na transcendentalistów lub mrocznych romantyków, wynika z portalu edukacyjnego. Mroczni romantycy charakteryzowali się poważnymi i przerażającymi tonami w swoich pracach. Najbardziej znanymi mrocznymi romantykami byli Edgar Allen Poe, Nathaniel Hawthorne i Herman Melville. Poe wykorzystał symbole, aby wykonać swój efekt. Portal Edukacyjny zauważa, że kruk w wierszu Poe "Krucy" symbolizuje śmierć. Hawthorne zbadał psychologiczne skutki winy i grzechu poprzez swoje postacie. W swojej powieści z 1850 roku "The Scarlet Letter" Hawthorne analizuje emocje, jakich doświadcza niewtajemniczony duchowny, gdy zmaga się ze swoimi grzechami. Według portalu edukacyjnego Hawthorne uważał poczucie winy, grzech i zło za wrodzone cechy ludzkie.
Dla tych mrocznych pisarzy romantycznych, zło było wszędzie, pod względem tego, jak było głoszone przez wielu z Nowej Anglii Puritans. Ciemny romantyzm sięgał dalej niż w Nowej Anglii i był odbierany przez brytyjskich i niemieckich autorów, takich jak Lord Byron i E.T.A. Hoffmann. W XX wieku egzystencjalistyczni autorzy, tacy jak Robert Howard, również byli pod wpływem mrocznego romantyzmu.
