Gospodarka starożytnych Hebrajczyków była gospodarką koczowniczej ludności epoki żelaza, w której bogactwo mierzyło się ilością kozłów, owiec, bydła lub wielbłądów. Roboty związane z obróbką metali i garncarstwem produkowały noże, broń, narzędzia i biżuterię, które mogły być przedmiotem handlu z innymi towarami.
Polar zebrany z owiec był przędzony w tkaninę na odzież i koce. Mleko owcze i ser zapewniały żywność. Kozy produkowały mleko, ser, skórę i mięso. Rogi Rams wykonane w kolbach nosiły oliwę z oliwek i lekarstwa na rany, a skóry kozi były ważne przy produkcji namiotów. Drzewo oliwne i jego ropa były ważnymi elementami w starożytnej hebrajskiej ekonomii.
