W Stanach Zjednoczonych historycznym standardem dla sprzętu gospodarstwa domowego jest akceptacja minimum 110 woltów; w Europie ta liczba to 220 woltów. Od czasu do czasu ta liczba jest błędnie odczytywana jako wat, który nie jest tym samym typem jednostki.
W USA elektryczność domowa ma osiągnąć 120 woltów. Jednak słabe okablowanie domowe, długie przedłużacze i problemy z siecią energetyczną często powodują, że przybywa z nieco mniejszą lub większą liczbą, stąd oryginalne minimum 110 woltów. Urządzenia tolerują drobne wahania, ale zasięg, na który zbudowane jest urządzenie w Stanach Zjednoczonych, jest znacznie poniżej minimum akceptowanego przez europejskie urządzenie, a próba podłączenia urządzenia 120-woltowego do gniazdka 240-woltowego zachęca do przegrzania i pożarów elektrycznych. Aby zapobiec tego rodzaju wypadkom, wtyczki amerykańskich i europejskich urządzeń mają różne kształty. Niektóre urządzenia sprzedawane podróżującym z zagranicy akceptują oba napięcia, a wiele zasilaczy komputerowych ma przełącznik do przełączania między tymi dwoma urządzeniami.
Odnoszenie się do 110 lub 220 watów zamiast woltów oznacza powszechne niezrozumienie elektryczności. Wata jest jednostką mocy, podczas gdy wolt jest pomiarem ciśnienia elektrycznego, ponieważ jest potocznie znany. Waty są równe woltom razy ilość prądu elektrycznego (prądu) w amperach.
