Podstawową różnicą między kościołem anglikańskim a większością protestanckich denominacji jest to, że anglikański kościół akceptuje apokryfy jako część Pisma Świętego, podczas gdy większość protestanckich denominacji tego nie robi.
Pod względem czasu istnieje duża przepaść między Starym Testamentem a Nowym Testamentem, które składają się na tradycyjną Świętą Biblię. Zbiór tekstów używanych przez niektóre kościoły, w tym kościoły katolickie, prawosławne, luterańskie i anglikańskie, to Apokryfy. Słowo "apocrypha" samo w sobie oznacza "ukryty". Większość denominacji protestanckich nie przyjmuje Apokryfów jako świętych tekstów, ponieważ nie były one częścią oryginalnego tekstu hebrajskiego. Problem z zastosowaniem tego porównania we wszystkich denominacjach protestanckich polega na tym, że "protestanci" są terminem parasolowym, stosowanym w wielu różnych kościołach z szerokim wachlarzem wierzeń. W istocie Kościół protestancki to jakikolwiek kościół chrześcijański, który wyewoluował z nauk Marcina Lutra. Ci, którzy popierali nauki Martina Luthera, protestowali przeciwko temu, że został nazwany heretykiem, stąd nazwa "protestanci". Istnieje wiele protestanckich denominacji, które nie zgadzają się ani nie popierają wierzeń innych. Należy również wspomnieć, że chociaż kościół anglikański akceptuje apokryfy oparte na tradycji, nie opiera się na naukach tych książek tak mocno jak na kościołach katolickich czy prawosławnych.
