Chociaż zarówno synchroniczna cyfrowa hierarchia (SDH), jak i aktywna cyfrowa hierarchia (PDH) są powiązane z transmisją dużych ilości danych dla systemów telekomunikacyjnych, osiągają to poprzez różne sposoby. PDH przesyła głos i duże ilości danych za pomocą cyfrowego sprzętu transportowego, takiego jak światłowody i systemy radiowe, według Wikipedii. SDH przesyła dane synchronicznie za pomocą lasera na światłowodzie lub wysoce spójnego światła z diod LED.
SDH wykorzystuje zegary atomowe, które umożliwiają transmisję danych ze ściśle zsynchronizowanym zegarem i umożliwia synchroniczne działanie sieci między krajami. Ta funkcja synchronizacji w SDH również zmniejsza szybkość buforowania potrzebną w sieciach telekomunikacyjnych. PDH jest mniej zsynchronizowany niż SDH. Z powodu tej różnicy SDH zastępuje system PDH.
Kolejną różnicą jest to, że SDH może obsługiwać większe szybkości transmisji danych niż PDH, zgodnie z Christiealwis.com. Aby funkcja działała, metoda SDH wymaga sprzętu o wyższej pojemności, funkcji zarządzania siecią i mediów transmisyjnych. Wymaga to również większej kontroli nad oprogramowaniem, a między urządzeniem a użytkownikiem jest mniej interakcji. Mimo że PDH ma niskie szybkości transmisji danych i więcej problemów z synchronizacją, metoda jest łatwiejsza w obsłudze, a ponieważ system nie posiada zaawansowanych funkcji zarządzania siecią, można go kontrolować i zarządzać ręcznie.