Różnica między potencjalnym a rzeczywistym produktem krajowym brutto (PKB) jest znana jako luka popytowa lub luka PKB, zgodnie z Economic Policy Institute. Potencjalny PKB to maksimum w kraju, idealne produkcja o wysokim poziomie zatrudnienia we wszystkich sektorach gospodarki przy zachowaniu stabilności walutowej i cenowej. Rzeczywisty PKB jest faktyczną, mierzoną wielkością ekonomiczną dla kraju w danym przedziale.
Luka PKB lub luka popytowa są uważane za miarę nieefektywnego modelu gospodarczego. Nieefektywność, bezrobocie i kryzysy gospodarcze osłabiają rzeczywiste dane o PKB. Dane Instytutu Polityki Ekonomicznej na lata 2000-2013 pokazują, że realny PKB i potencjalny PKB są ściśle dopasowane do czasu recesji w 2008 roku. Luka popytowa na rok 2013 została oszacowana na 868 miliardów dolarów zmarnowanego potencjału ze względu na odzyskiwanie gospodarki.
Biuro budżetowe Kongresu (CBO) skorygowało swoje potencjalne obliczenia PKB w dół ze względu na recesję. W styczniu 2007 r. CBO przewidywał, że potencjalny PKB na 2012 r. Wyniesie prawie 17 bilionów dolarów. Zmienione dane opublikowane w lutym 2014 r. Pokazują, że potencjał produkcji gospodarczej może wynosić blisko 16 bilionów dolarów, co stanowi różnicę 1 biliona dolarów. Rzeczywisty PKB na 2012 r. Wynosił blisko 15 bilionów dolarów. CBO zweryfikowało prognozę potencjalnego PKB w dół o 7,3 procent w okresie od 2007 do 2014 r.
Kongres szacuje potencjalną produkcję poprzez analizę danych dotyczących kapitału, wydajności, pracy i rzeczywistego PKB. Rewizja w dół posunięta naprzód wzięła pod uwagę zmniejszenie godzin pracy, usług kapitałowych i ogólnej produktywności czynników.
