Mosty łukowe są wyjątkowo odporne na ściskanie, a mosty wiszące zapewniają najlepszą wytrzymałość na rozciąganie. Ponieważ kompresja i napięcie mają charakter przeciwny, nie można zagwarantować, że jeden rodzaj mostu jest najsilniejszy w obu.
Siła mostu może być określona tylko przez jego odporność na kombinację sił: ściskanie i napięcie. Kompresja jest siłą, która ściąga oba końce mostu, podczas gdy napięcie jest siłą, która je rozciąga. Kiedy kompresja pokonuje opór mostu na jego siłę, następuje wyboczenie i most zawodzi. Kiedy napięcie rozciąga oba końce mostu, mostek zatrzaskuje się na pół. Duże mosty również cierpią na problemy związane z ścinaniem i rezonansem w wyniku silnych wiatrów lub prądów.
Inżynierowie budują mosty w specyficznych warunkach środowiska, w którym są budowane. Przykładowo, most wiszący sprawdza się dobrze, gdy jest oderwany od ciężaru z każdej strony, ale może zostać zniszczony przez silne wiatry.
Materiał użyty do budowy mostu jest kolejnym ważnym czynnikiem określającym wytrzymałość jego konstrukcji. Beton jest doskonałym materiałem dla mostu łukowego, ze względu na jego zdolność do wytrzymywania kompresji, ale stanowi zły wybór dla mostu wiszącego.