Władimir Lenin przewodził rosyjskim bolszewikom w pomyślnym przejęciu rządu tymczasowego, który został utworzony, gdy Mikołaj II zrzekł się tronu kilka miesięcy wcześniej, w obliczu masowych protestów i zamieszek przeciwko jego rządom. Znana jako "Rewolucja Październikowa", zmiana rządu z 1917 r., Kiedy Lenin i bolszewicy wtargnęli do Pałacu Zimowego w nocy z 26 października, doprowadziły do utworzenia pierwszego państwa socjalistycznego z Leninem na czele. Lenin przeżył dwie próby zamachu, a pozostał przywódcą partii komunistycznej i premierem Związku Radzieckiego aż do swojej śmierci w 1924 roku.
Rewolucja październikowa nie była pierwszą bolszewicką próbą przejęcia kontroli nad rosyjskim rządem. Lenin i jego zwolennicy próbowali przejąć władzę jeszcze w tym samym roku w lipcu, ale próba się nie powiodła. Lenin został zmuszony do ucieczki do Finlandii w wyniku nieudanego przejęcia, ale nadal kierował i zachęcał do powstania bolszewików, pozostając w ukryciu przez fińską granicę. Lenin powrócił do Rosji w październiku i skierował sukces bolszewickiego przejęcia rządu z ukrytej bazy w Instytucie Smolnego w St. Petersburgu.
Pod rządami Lenina dawne imperium rosyjskie zostało przekształcone w Rosyjską Federację Socjalistyczną w 1917 r. i stało się Związkiem Radzieckim w 1922 r. Oprócz roli przywódcy politycznego Lenin był również znany jako teoretyk polityczny. Chociaż oparte na marksizmie teorie polityczne Lenina są powszechnie nazywane "leninizmem".
