Kolonia New Jersey miała łagodny klimat z ciepłymi latami i łagodnymi zimami. New Jersey wraz z innymi Middle Colonies w Nowym Jorku, Pensylwanii i Delaware miało mniej surowe zimy niż Nowa Anglia kolonie i chłodniejsze lata niż południowe kolonie. Klimat w połączeniu z żyzną glebą i ogólną geografią sprawił, że New Jersey było idealne do uprawy.
New Jersey często nazywano kolonią spichlerza, ponieważ uprawiało tak wiele roślin, w tym pszenicę, kukurydzę i ryż. Koloniści z New Jersey również hodowali zwierzęta gospodarskie, budowali statki, a także wytwarzali rudę żelaza, drewno, futra i tekstylia. Geografia kolonii New Jersey wahała się od nizin nadbrzeżnych równin atlantyckich po góry na północnym wschodzie.
Holendrzy założyli pierwsze małe osiedla w New Jersey. Stało się kolonią angielską w 1664 roku, kiedy brytyjski król Karol II włączył ją do funduszu swego brata Jakuba. James podarował go swoim przyjaciołom lordowi Berkeleyowi i sir George'owi Carteretowi, który założył kolonię. Kolonia została nazwana na cześć brytyjskiej wyspy Jersey w kanale La Manche. Jedna z pierwotnych 13 kolonii, New Jersey, stała się państwem 18 grudnia 1787 r., Po ratyfikowaniu konstytucji USA.
