Zgodnie z tekstem wiersza, głównym konfliktem w ostatniej bitwie "Beowulfa" jest Beowulf i smok. Beowulf, wspierany przez młodego szlachetnego Wiglafa, walczy ze smokiem, który terroryzował ziemię Geatów, nad którą Beowulf rządzi jako król. Chociaż udało mu się pokonać potwora, umiera sam, pozostawiając swój naród w żałobie.
Jak pokazuje tekst "Beowulfa", ostateczny konflikt, w który angażuje się bohater, różni się znacznie od dwóch pierwszych konfliktów. Po pierwsze, dwie pierwsze bitwy mają bardzo różne ustawienia. Odbywają się one na ziemi Hrothgara, gdy Beowulf jest młodym mężczyzną. Ostatnią natomiast, dzieje się w kraju Beowulfa, kraju Geatów, kiedy Beowulf jest starym królem. Dwie pierwsze bitwy są z humanoidalnymi istotami, Grender i matką Grendela, a ostatnia z wielkim smokiem. Pierwsze bitwy Beowulfa są solowe, ale w ostatniej bitwie nie jest on w stanie pokonać smoka bez pomocy swojego młodego pomocnika, Wiglafa. Chociaż próbował samemu wziąć wielką bestię, słabnie na początku spotkania. Wiglaf, jedyny z jego ludzi, który nie uciekł przed smokiem w przerażeniu, widzi potrzebę Beowulfa i rzuca się, aby zhakować smoka, dając Beowulfowi możliwość kontynuowania ataku i podbicia stwora. Ostatecznie, ta ostatnia bitwa skutkuje śmiercią bohatera. W pewnym sensie ostatnia bitwa to także konflikt między dumą a starością, ponieważ Beowulf wierzy, że może pokonać smoka samotnie, ale ta duma skutkuje jego własną śmiercią.
