Niektóre tematy wiersza "Powtórne przyjście" Williama Butlera Yeatsa to apokalipsa, dezintegracja, przejście w nowy wszechświat lub rzeczywistość, tajemnica integracji starego świata z nowym i zastąpieniem chrześcijaństwa z nowym mistycznym spirytualizmem. Yeats podkreśla, że obecny byt się rozpada, a nowa, złowróżbna rzeczywistość go zastąpi.
Pierwszym obrazem w pierwszej zwrotce "Powtórnego przyjścia" jest sokol wznoszący się w powietrze, dopóki nie słyszy już sokolnika. Następnie Yeats wspomina, że "sprawy się rozpadają, centrum nie może ich utrzymać" i dalej opisuje obecny świat wojny, utraconej niewinności, obłudy i niegodziwości. Zbiega się to z głębokim studiowaniem mistycyzmu, w którym wówczas działali Yeats. Uważał, że wzorce historii zarówno o znaczeniu osobistym, jak i historycznym, zwane gyresami, odpowiadają za nieustannie zmieniające się fazy istnienia. Według Yeatsa te żyły przecinają się jak stożki, z małym punktem jednego stożka umieszczonym w szerokim końcu drugiego. Gdy jedna rzeczywistość rozszerza się i rozpada, wraca do punktu następnego.
Druga zwrotka używa na początku zwrotu "drugie przyjście", a następnie opisuje bezlitosną postać podobną do sfinksa na pustyni, co sugeruje dziwaczny mityczny świat, który różni się od obecnego. Następnie Yeats używa różnych fraz, aby przypomnieć pierwsze przyjście, narodziny Chrystusa, takie jak "kołysanka kołyska" i miasto Betlejem. Wiersz następnie kończy się sugestią, że nie jest
Chrystus przybywa na to drugie przyjście, ale "szorstka bestia", która "garbi się w stronę Betlejem". W konkluzji wiersza Yeats sugeruje, że z chaosu obecnej ery powstaje coś, co jest mroczniejsze i bardziej ponure.
