W większości wyznań chrześcijańskich potwierdzenie jest uszczelnieniem i wzmocnieniem pierwotnego rytuału chrztu. Chrzest, zwykle wykonywany z wodą, symbolizuje zbawienie. Potwierdzenie, często wykonywane później przez nałożenie rąk, symbolizuje otrzymanie Ducha Świętego.
W kościołach rzymskokatolickich, prawosławnych, luterańskich i anglikańskich, sakrament chrztu odbywa się w dzieciństwie. Dokonuje się tego tylko raz, zgodnie z doktryną Kościoła, która wierzy, że przynosi zbawienie wieczne i zmywa winę i karę za grzechy przez cały czas. Wschodni Kościół Prawosławny praktykuje całkowite zanurzenie, w którym kandydat do chrztu jest całkowicie zanurzony pod wodą. W większości denominacji stosuje się zanurzenie, w którym kandydat stoi w wodzie, podczas gdy woda przelewa się przez głowę, lub afekt, w którym woda wylewa się na czoło. Rzymscy katolicy również uznają warunkowy chrzest, który jest wykonywany, gdy kandydat nie jest pewien, czy zostali ochrzczeni; chrzest pożądania, który udziela chrztu na osobę, która chce się ochrzcić, ale umiera przed otrzymaniem sakramentu; i chrzest krwi, który jest nadawany, gdy ktoś zostaje umęczony przed fizycznym chrztem.
Wśród rzymskich katolików, członków wschodniego Kościoła prawosławnego i anglikanów, potwierdzenie jest sakramentem, który obdarza Ducha Świętego modlitwą i nakładaniem rąk. W większości wyznań protestanckich potwierdzenie jest ceremonią, podczas której ludzie potwierdzają swoją wiarę w doktrynę kościoła i stają się oficjalnymi członkami kościoła. We wszystkich denominacjach chrześcijańskich potwierdzenie następuje po chrzcie. Zazwyczaj potwierdzenie przeprowadza się w okresie młodości lub później. Jednak w Kościele prawosławnym potwierdzenie, zwane chrismation, wykonywane jest natychmiast po chrzcie.