Jedną z najważniejszych cech idealnego szlachcica lub dworzanina Castiglione jest to, co w języku włoskim znane jest jako "sprezzatura", sztuka czynienia wszystkich swoich działań wydaje się całkowicie naturalna i pozbawiona wysiłku. Umiejętność bronią, dowcipem i pięknem osobistym, a także dary artystyczne i fizyczne są również idealnymi cechami.
Idealny dworzanin jest biegły w posługiwaniu się bronią, według Castiglione, i dzierży je z wigorem. Aby zrównoważyć te umiejętności wojskowe, idealny dworzanin ma również wiedzę na temat nauk humanistycznych. Studiował łacinę i grekę, a także poezję w bardziej nowoczesnych językach. Idealny dworzanin zna również historię i jest szczególnie biegły w pisaniu w swoim ojczystym języku.
Ponadto, idealny rycerz Castiglione posiada wielki dowcip, a także fizyczne piękno. Lojalność, wielkoduszność i roztropność są również ważnymi cechami, podobnie jak umiarkowanie i żarliwość. Renesansowy dworzanin jest biegły w różnych dziedzinach sztuki, takich jak muzyka i malarstwo. Aktywność fizyczna jest również ważna dla dworzanina, który powinien doskonale radzić sobie w zawodach zapaśniczych i jeździeckich. Polowanie jest także kluczową rozrywką dla dworzanina.
Księga Dworzan Castiglione była jednym z najbardziej wpływowych tekstów renesansowej Europy. Został po raz pierwszy opublikowany we Włoszech w 1528 roku.