Pięć cech epiki to: nadprzyrodzone siły oddziałujące z ludźmi; akty odwagi lub męstwa; postacie, które mają jakiś rodzaj narodowego znaczenia; ton i głos, które sprawiają, że wszystko brzmi ważnie, nawet jeśli nie jest; i ustawienie, które ma charakter regionalny, narodowy lub globalny. Przykładem epickiej byłoby "Iliada", "Odyseja", "Eneida" i "Raj utracony".
Te pięć cech eposu ilustruje postać Odyseusza w "Odysei" Homera. Pierwszą cechą jest przykład Odyseusza, który podejmuje niezwykłe czyny, które nie są czynami normalnego człowieka. To czyni go postacią większą od życia i nadaje mu znaczenie narodowe.
Drugorzędna charakterystyka jest przykładem podróży, którą podejmuje Odyseusz, która wymaga od niego przemierzania narodów. Trzecią cechę ilustruje Odyseusz, który udowadnia swoje zdolności i odwagę, walcząc z kłopotów i posługując się sprytnym brzmieniem. Czwarta cecha jest pokazana w rozmowie znalezionej pomiędzy Zeusem i Ateną, gdzie nawet drobna materia otrzymuje wielką grawitację, która cementuje trwały ton i język w epice. Piąta cecha jest pokazana, kiedy bogowie, tacy jak Atena, interweniują podczas podróży Odyseusza.