MS-DOS zawierał zestaw narzędzi do zarządzania plikami, edytorem tekstu i kilkoma grami. Dostarczył także interpreter języka BASIC, dzięki któremu użytkownicy mogli pisać własne programy.
MS-DOS zapewnił także znajomość niektórych użytkowników. Jego podobieństwo do CP /M Digital Research oznaczało, że znaczna liczba użytkowników wiedziała, jak poruszać się po systemie operacyjnym, co pomogło w przyspieszeniu, szczególnie w dziedzinie biznesu. Ta kompatybilność pomogła również programistom portować programy do MS-DOS z systemów operacyjnych CP /M, dając MS-DOS dostęp do wielu programów.
MS-DOS udało się w dużej mierze dzięki obsłudze klonów komputerów IBM, które szybko zyskały popularność. Powszechna dostępność klonów IBM PC sprawiła, że stała się ona dominującą platformą komputerów osobistych w latach osiemdziesiątych i wiele lat dziewięćdziesiątych. Ta popularność pomogła stworzyć podstawy dla dominacji systemu operacyjnego Microsoftu. Podczas gdy większość systemów operacyjnych w tym czasie obsługiwała komputery wyprodukowane przez jednego producenta, MS-DOS pracował na komputerach wielu firm.
Wcześniejsze wersje systemu Microsoft Windows działały na systemie MS-DOS. Wiele programów, zwłaszcza gier, miało problemy z działaniem systemu Windows, ale użytkownicy mogli po prostu wyjść z systemu Windows i wczytać program z wiersza poleceń systemu DOS. To wsparcie pomogło utrzymać popularność MS-DOS aż do zakończenia rozwoju w 2000 roku.
