Starożytna Mezopotamia zajmowała ziemię między rzekami Tygrys i Eufrat, a większość tego, co jest teraz Irakiem. Dotyczyło to również części tego, co obecnie stanowi Iran, Syrię i Turcję. Graniczyła z górami Zagros na północnym wschodzie i Płaskowyżem Arabskim na południowym wschodzie.
Mezopotamia nie była zjednoczonym narodem, lecz raczej zbiorem imperiów, które dzieliły systemy pisma i podobne poglądy filozoficzne i religijne. Mezopotamię przypisuje się rozwojowi pisma, koła, udomowienia zwierząt, rolnictwa i nawadniania. Ze względu na liczne odkrycia, wynalazki i umiejętność radzenia sobie w regionie, jest powszechnie uważane za początek współczesnej cywilizacji.
