Jeśli zabieg chirurgiczny nie jest wymagany, leczenie złamania miednicy polega na stosowaniu chodzików lub kul przez okres do trzech miesięcy, podczas gdy kości goją się, wraz z lekami do leczenia bólu, zauważa American Academy of Orthopedic Surgeons. Środki chirurgiczne są konieczne w przypadku niestabilnych złamań i wymagają zewnętrznego stabilizatora.
Lekarze wykorzystują promieniowanie rentgenowskie do określenia stopnia, w jakim kości w miednicy są nie na miejscu po złamaniu. W niektórych przypadkach używają one również TK do określenia ciężkości urazu miednicy. Badanie ocenia także nerwy i naczynia krwionośne nóg, zgodnie z AAOS.
Jeśli złamanie jest stabilne, operacja jest zwykle niepotrzebna. Podczas gdy kości leczą się, pacjent musi trzymać ciężar z jednej lub obu nóg, wymuszając użycie chodzika lub kule dla mobilności, podczas gdy kości goją się, proces, który trwa aż trzy miesiące. Lekarze często przepisują leki zmniejszające krzepliwość krwi, ponieważ okres gojenia często wiąże się z ograniczeniem ruchu, co może doprowadzić do powstania skrzepu, informuje AAOS.
Kiedy operacja jest konieczna, chirurg czasami przyczepia zewnętrzny stabilizator do kości po obu stronach miednicy za pomocą długich śrub. Chirurg dba również o inne wewnętrzne obrażenia, takie jak nerwy, naczynia krwionośne i pobliskie narządy. Po zabiegu następnym krokiem może być trakcja lub pozostawanie w utrwalaczu. Wkładanie śrub lub płytek to kolejna możliwa interwencja chirurgiczna, w zależności od obrażeń, dodaje AAOS.
