Osoby, które są zawstydzone, zastraszane lub dyskryminowane w oparciu o uprzedzenia dotyczące ich wyglądu, niepełnosprawności lub stylu życia, są ofiarami stygmatyzacji. Osoby stygmatyzowane wykraczają poza społeczną definicję "normalności". Przykłady obejmują prostytutki, pacjentów psychicznych, narkomanów lub osób z fizycznymi deformacjami, zgodnie z About.com.
W roku 1963 autor Erving Goffman przełamał piętno społeczne na trzy typy: cechy charakteru, ograniczenia fizyczne i identyfikację grupy. Osoby cierpiące na zaburzenia psychiczne, uzależnienie od alkoholu lub narkotyków, homoseksualizm, bezrobocie lub próby samobójcze są niesprawiedliwie postrzegane przez społeczeństwo jako słabe, niemoralne lub nieuczciwe. Osoby z fizycznymi różnicami, takie jak nadwaga, są często postrzegane przez społeczeństwo jako leniwe, o słabej woli, nadgorliwe lub o mniej niż przeciętnej inteligencji. Stygmatyzacja występuje także w oparciu o tożsamość grupową, w tym narodową, religijną lub rasową.
