Morze Czarne w południowo-wschodniej Europie graniczy z Ukrainą na północy, Rosją i Gruzją na wschodzie, Turcją na południu oraz Rumunią i Bułgarią na zachodzie. W głębi lądu o powierzchni 168,500 km² morze oddziela Europę Wschodnią od zachodniej Azji i jest jednym z czterech zbiorników wodnych nazwanych po angielskich terminach dla zwykłych kolorów. W Morzu Czarnym znajduje się ponad 10 wysp.
Swobodne przejście dla statków cywilnych po międzynarodowych wodach Morza Czarnego do Morza Śródziemnego zostało zapewnione na warunkach Konwencji z Montreux z 1936 roku. Turcja utrzymuje wyłączną kontrolę nad cieśninami, które łączą dwa zbiorniki wodne. Poprawki wprowadzone do Konwencji z Montreux w 1982 roku zezwalają Turcji na zamknięcie cieśnin łączących w czasie wojny lub pokoju i według własnego uznania. Cieśnina Dardanele, Cieśnina Bosfor i Morze Marmara są wspólnie określane jako Cieśniny Tureckie i stanowią ważny środek dostępu do Morza Śródziemnego przez żeglugę czarnomorską.
Na przestrzeni dziejów Morze Czarne było ważnym i dynamicznym łącznikiem handlu między Europą Wschodnią i Azją Zachodnią przez całą historię. Najstarsze artefakty ze złota, które uważano za pozostawione tam przez Starych Europejczyków, znaleziono w Warnie na bułgarskim wybrzeżu Morza Czarnego. Na Morzu Czarnym działa około 2400 statków handlowych, o czym donosi badanie z 2013 r. Przygotowane przez Międzynarodową Federację Pracowników Transportu.
