Dwie różne współczesne metody tworzenia mapy obejmują kompilacje już istniejących materiałów oraz satelitarne lub inne obrazy lotnicze. Mapy kompilacji często próbują uchwycić większy obraz i muszą pomijać mniejsze szczegóły, głównie ze względu na rozbieżności między istniejącymi materiałami, podczas gdy satelity i obrazy lotnicze mogą skupić się na najdrobniejszych szczegółach, ponieważ są oryginalnymi tworami mapy.
Mapy kompilacji przechodzą przez obszerne procesy selekcji w celu wyboru materiału, tworząc zarówno problemy w przypadku rozbieżności, jak i wgląd w zmieniające się obszary geograficzne lub spostrzeżenia. Ta metoda ma jednak tę zaletę, że może wykorzystywać mapy o wielu różnych celach do rysowania większego obrazu. Na przykład mapy gleby, mapy geologiczne i inne mapy tematyczne można porównać do opracowania produktu końcowego.
Mapy utworzone z obrazowania satelitarnego i satelitów napotykają na inne problemy, takie jak grzbiet góry, który jest bardziej szczegółowo z jednej strony niż z drugiej. Jeśli teren jest zbyt stromy, jedna strona góry może nie być widoczna. Problem ten można rozwiązać przez skompilowanie wielu obrazów lotniczych lub satelitarnych lub porównanie z już istniejącymi mapami. Jednak technologia tworzenia map stale się rozwija, minimalizując możliwość wystąpienia błędu. Osoba, która tworzy mapy w ten sposób, nazywa się fotogrametrem.
