Pianina są zwykle wykonane z drewna, żeliwa, stali i filcu, a także z innych materiałów. Samo drewno stanowi ponad 85 procent instrumentu. Pianina i pianina są również wyposażone w komponenty mechaniczne i cyfrowe.
Fortepian ewoluował z klawesynu w 1700 roku, kiedy Bartolomeo Cristofori opracował nowy typ działania młota; to pozwoliło muzykom grać zarówno głośno, jak i cicho. Słowo fortepian pochodzi z włoskiego "pianoforte" (cichy głos). Początkowo muzycy tacy jak Bach sprzeciwiali się nowemu instrumentowi, ale ostatecznie zostali zwyciężeni.
Wczesne fortepiany były budowane pojedynczo przez rzemieślników. Rewolucja przemysłowa w XIX wieku przyspieszyła proces i udostępniła fortepiany zwykłym ludziom. Kiedy na początku XX wieku pianina były bardziej dostępne, producenci zachęcali do lekcji muzyki dla dzieci w wieku szkolnym, zwiększając popyt.
Fortepian składa się z trzech głównych komponentów. Drewniana obudowa tworzy korpus instrumentu. Zawiązany tył zawiera żeliwną ramę, struny i pudło rezonansowe. Mechanizm gry obejmuje dźwignie i młotki uderzające w struny.
W fortepianach stosowane są różne rodzaje drewna, z których każdy jest wybrany ze względu na swoje odrębne właściwości. Na przykład, sos cukrowy jest wybrany do żeber płyty rezonansowej ze względu na swoją wytrzymałość i elastyczność. Żółta brzoza jest używana w czapkach i nogawkach z wiązaniem, ze względu na jej twardość i zachowanie kształtu. Jeden fortepian może zawierać kilka rodzajów drewna.
