Krajowe Stowarzyszenie Postępu Kolorowych Ludzi korzystało przede wszystkim z metod prawnych i ustawodawczych, aby walczyć o równość dla Afroamerykanów. Obejmowało to kwestionowanie dyskryminujących przepisów w sądzie i lobbowanie na rzecz ustawodawstwa, aby dyskryminacja była nielegalna.
Jedną z najbardziej znanych spraw sądowych z udziałem NAACP był Brown v. Board of Education, który doprowadził do desegregacji szkół publicznych w 1954 r. Sprawa odegrała również istotną rolę w desegregacji Południa w całości. NAACP przeprowadził również badania dotyczące warunków segregacji. Segregacja była dozwolona zgodnie z doktryną "odrębne, ale równe", a dochodzenia NAACP miały zasadnicze znaczenie dla udowodnienia, że jest ona z natury nierówna.
NAACP współpracowało również z politykami, aby opracować przepisy przeciwdziałające linczowaniu i sprawiedliwe prawa mieszkaniowe w celu ochrony Afroamerykanów przed zagrożeniem lub wypędzeniem z miast. Działacze NAACP wygłaszali przemówienia i pisali artykuły zwracające uwagę na dyskryminację i uprzedzenia, a także zjednoczyli wsparcie oddolne, aby zachęcić ustawodawców do przyjęcia przepisów antydyskryminacyjnych.
NAACP jest jedną z najstarszych organizacji praw obywatelskich w Stanach Zjednoczonych, ale wiele innych powstało podczas ruchu praw obywatelskich w latach 50. i 60. XX wieku. NAACP często współpracowało z tymi innymi grupami w celu zorganizowania pokojowych protestów. Odegrali ważną rolę w organizacji Marszu na Waszyngton, który był jednym z największych i najbardziej znanych protestów tamtej epoki. NAACP został oparty na zasadach niestosowania przemocy i pokojowego oporu.
